jamais vu

babamın çıkışta beni alması konusundaki teklifimimi reddetmemesi üzerine mutlu olmuştum.

ders çıkışındaki '1 akşam da çıkar çıkmaz eve gidelim bugün bişey yapmayalım hulan'ların sonuç vermediği bir yaz(sayılabilecek)akşamında,batak oynamaya koyunulmuştu bile.(kelimeye gel :p ko-yu-nul-muş-tu :D)

e hadi gidelim yahu artık denilen noktada iskambil kağıtlarının masaya fırlatılması üzerine kalktık,okul çıkışına doğru yol aldık.farları okuldan çıkar çıkmaz gözbebeğimle sevişen deli gibi gözlerimi alan ve etrafa daha aydınlık hatta bi el feneri gibi bakmamı sağlayan arabamıza doğru gitmek için karşı karşıya geçerken başka bi arabanın çarpmasıyla yeri öpmediğim büyük şans olsa gerek.

tamam lan altüstü arabaya gidiyosun kes uzatma diyenler varsa aranızda çıkış sağ üst tarafta.(atarın kime laaağn :p).neyse .:p
kapıyı açıp arabaya binmemle bi rock'nroll deryasının içine düşmem bir olmuştu.19 yıllık ömr-ü hayatımda babamın hergün başka bi özelliğiyle karşılaşmak hala yuh etkisi yaratıyo bende.

ağzında bi tek kürdan eksikti diyebilirim.red-kit(!) bakışlarını üzerimde gezdirirken (özellikle artis artis süzmesi yok mu ! ) bi yandan da Elvis beyciğimizin ses tonu uyumunda kafa sallamasına hayran olmuş bulundum.

hız limitlerini aşıp ve camı sonuna kadar açıp rüzgarın saçlarımıza dokunmasına izin verdiğimiz o 'vuuuu' diye bağırasımın geldiği an kısa sürdü.
bunu son yaptığımız günleri anımsadım,tekrar yaşadım.yüzmeden dönerken gecenin bi saati, uykumu yenmek için yapardık,müzik Elvis olmasa da,iyi giderdi.
tam 1 dakika ve 1.5 dakika yazcak kadar olmayan saniye sayısı sonra evin kapısına geldiğimiz anda,babama bi tur daha atalım diye yalvarasım gelse de babam sen git ben parkedip geliyorum diyerek lafı ağzıma tıkamıştır.

eve gittiğimde popom ve sandalyenin buluştuğu ilk anda sanki öyle bişey yaşamamış gibi geldi hulan.
ne garip hismiş bu?
sanki ben eve yürüyerek gelmişim,babam rock'n roll dinlememiş hiç,coşmamışız,hız yapmamışız filan gibi.

bildiğin jamais vu yani.
aranızda hiç böyle olmayan varsa olsun bi ara ya.garip çokça.

zaten okulda her türlü aksini hissetmeme gerek olacak şeylerin inadına süper bi gün geçirmişim,keyfim gıcır,bi de bu iyi gitti valla.

bu gün son günlerin 50 katı kadar eğlendim sanırım.
ve bunları bi arkadaşıma borçluyum.
altın kural 1.
''equilibrium''

olumsal olan şeyler hakkında da negatif yöne yatkın olduğunu hissettimdi bugün.
zaten bilirsin ya,ben bişeyi çok istersem,o o.l.m.a.z :)

pazjamfredmir ve ސުޅަ :)