Bus bound for İstanbul..

istanbulum,biriciğim,
yarim.

bir bilsen ne mes'udum topraklarında arz-ı endam edeceğim için.
bekle beni demiştim sana,ta ne zaman.
biliyorum ,bekledin.
sen de benim gibi özledin.
her gece hayalinle uyudum,her duam sendin.

hep istedim gidenlerden,mis denizinden mis kokulu suyunu getirmelerini.
olmadı.
caddelerinde yürümek istedim,yanında içmek sigaramı.
ilk içkim çok özel bi günde olcak derdim hep.
ya çok mutlu,ya da hıçkıra hıçkıra ağlarken.
kollarında olmalıydı.
az kaldı.

bekle beni yarim.biraz daha.
öyle az kaldı ki sana sarılmama.
öyle özledim ki kokunu.
6 yıl oldu görmeyeli seni,koklamayalı,hissetmeyeli.
yalnız geliyorum bu kez.
tüm yorgunluğumu burada bırakıp,tüm özlemimle geliyorum.
tüm yaşantımı bırakıp,bi pantolon bi kazakla geliyorum.

ağlıyorum ben.
yine.
o şarkı çıktı çünkü.
bilirsin sen onu.
bizim şarkımız ne de olsa..
çok fısıldadım kulağına.
biliyorum,duydun.
duydun ve hissettin.


öyle heyecanlıyım ki.
o tişörtü giyerek geleceğim.
hayalimdi unuttun mu?
insanlara 'ne kadar basit bi hayal bu' dedirten hayalimdi.
oysa ne kadar yüce.
anlamadılar.



şimdi gün sayıyorum.
biliyorum bu gece uyuyamayacağım.
ama biliyorum ki,
hayatım boyunca yaşadığım en tatlı heyecan bu.


en özel.
en bizim.
İstanbul benim.
istanbul,herşeyim..