Küçükken bana aşık bi çocuk vardı.
yaklaşık 8 sene kadar önce,ortaokul çağlarımda.
o kadar yıllık (!) hayatım boyunca ilk kez biri bana aşık olmuştu,böyle nasıl mutluyum.
hani yüz veriyo değilim ama,yüz vermiyo da değilim.
bi ortaokul çocuğu ne kadar sevebilirse o kadar seviyodu .
o zamanlar,paten vardı.deli gibi site boyunca paten sürerdik.
neye kızdıysam artık,patenlerle kaçarken(tabi o da dur dinle beni diye kovalarken) düştüğümü bilirim.
ehe.düşünsene.
o dakikadan sonra bile sevmişti.
ah ah şindi nerde öyle aşklar.
feysbukuna denk geldim alperciğim.
küçükken kısacıktı saçlarım,dikerdim.neyimi sevdiğini hep merak etmişimdir o yüzden.
athenanın o dönem yeni çıkmış şarkısnı anımsıyorum da,kapının önünde bana meybuz alıp beklerken söylerdin.
kardeşimle kankaydın,kaleyi içten fethetmek şeysiylen.
3 kat altımızda otururdunuz,
feysbuk filan da yok tabi o zamanlar.böyle dışarı çıkıcağında çok gürültü yapardın anlayım diye :)
 vaynasını yea :)
al bakalım bu fotoraf senin için.
bizim evin yarısı sizinkinin de 4te 3 ü görünüyo.ehe :)