Bir iki haftadır bakamıyordum . Bir çok uzun yazının arasından bu yazın göze direk çarpıyor gerçekten de öyle insanın kurduğu hayallerle kurabileceği cümleler örtüşmüyor, çünkü o kelimeler herkesin ortak malı sadece bizim değil daha iyi anlaşabilmemiz için, ama bu da karşılamıyor birşeyin hakkını vererek anlatmaya.yeni kelimeler mi bulsak sadece kendimize ait o zamanda kimse anlamaz sanırım ben de bu dertten fazlasıyla muzdaripim
O kadar mutlu oluyoruz ki sanki hiç bitmeyecek gibi o ana kapılıp gidiyoruz. Birdenbire sanki o anlar bitiyo sadece zihnimizde birkaç kare olarak kalıyor bu anlar .ama bunlarda yetmiyor bazen geçmişin ufak parıltıları
... Ve son olarak imge blogunu çok beğendiğimi diyerek kapatıyorum. Harf harf hepsine katılıyorum :)
Bir iki haftadır bakamıyordum . Bir çok uzun yazının arasından bu yazın göze direk çarpıyor gerçekten de öyle insanın kurduğu hayallerle kurabileceği cümleler örtüşmüyor, çünkü o kelimeler herkesin ortak malı sadece bizim değil daha iyi anlaşabilmemiz için, ama bu da karşılamıyor birşeyin hakkını vererek anlatmaya.yeni kelimeler mi bulsak sadece kendimize ait o zamanda kimse anlamaz sanırım ben de bu dertten fazlasıyla muzdaripim
YanıtlaSilO kadar mutlu oluyoruz ki sanki hiç bitmeyecek gibi o ana kapılıp gidiyoruz. Birdenbire sanki o anlar bitiyo sadece zihnimizde birkaç kare olarak kalıyor bu anlar .ama bunlarda yetmiyor bazen geçmişin ufak parıltıları
... Ve son olarak imge blogunu çok beğendiğimi diyerek kapatıyorum. Harf harf hepsine katılıyorum :)
Yaşam akarken,bizler değişirken düşlerimiz yerinde saydığı için belki de...
YanıtlaSilO denli tüketici bir hale büründük ki,düşlerimizi bile tüketiyoruz,hep daha büyüğünü,hep daha (göreli olarak) güzelini arıyoruz.
yeterli gelmediği ve tükettiğimiz konusunda fikirdaşım,ama hayal en güzelidir ya,işte onu yapamamaktı dokunan..
YanıtlaSil